ความแตกต่างระหว่างผ้าไฟเบอร์กลาสและเทป drywall

ผ้าไฟเบอร์กลาสต้องติดกาวก่อนที่จะถือว่าเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป มีกาวประมาณสองประเภท: กาวปัสสาวะและน้ำยาง ตอนนี้มีการแนะนำความแตกต่างระหว่างกาวสองประเภท: เมื่อชั้นพื้นผิวป้องกันเริ่มมีความตึงเครียดผ้าไฟเบอร์กลาสควรจะสามารถอยู่ในสภาวะของความเครียดได้โดยเร็วที่สุด บังคับให้สถานะออกแรงดึงฟังก์ชั่นและผ่อนคลายความเครียด แม้ว่าผ้าไฟเบอร์กลาสไม่สามารถป้องกันไม่ให้กาวพลาสเตอร์ผลิตรอยแตกแรกเมื่อถึงสายพันธุ์แรงดึงที่แน่นอน

อย่างไรก็ตามมันสามารถชะลอเวลาในการขยายตัวของรอยแตกแรกได้อย่างมีประสิทธิภาพ จำกัด ความกว้างการขยายตัวของรอยแตกแรกและกระจายความเครียดผ่านโหนดตามยาวและ latitudinal เพื่อให้ปูนปลาสเตอร์พลาสเตอร์ทั้งหมดมีความเครียดอย่างสม่ำเสมอ โดยทั่วไปเชื่อว่ารอยแตกที่มีความกว้างน้อยกว่า 0.2 มม. เป็นรอยแตกที่ไม่เป็นอันตราย สำหรับระบบฉนวนกันความร้อนผนังภายนอกสิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือไม่ป้องกันการเกิดรอยแตก
เช่นเดียวกับแถบเหล็กไม่สามารถป้องกันการแตกของคอนกรีตไม่ว่าปูนปูนในที่สุดจะขึ้นอยู่กับความเครียดของการแตก แต่จะทำให้เวลาการเสียรูปลดลงให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ซึ่งจะช่วยชะลอการแตกร้าวและจำกัดความกว้างของรอยแตกเดียว เมื่ออยู่ระหว่างการเสียรูปแรงดึงกาวพลาสเตอร์จะต้องทำงานร่วมกับผ้าไฟเบอร์กลาส วัสดุทั้งสองจะต้องมีความสัมพันธ์ที่ดี ไม่ว่าผ้าไฟเบอร์กลาสจะมีความแข็งแรงสูงแค่ไหนที่ไม่สัมพันธ์กับกาวปูนปูนก็จะมีรอยแตก มันจะยังคงเกิดขึ้นในระยะแรก
ผ้าไฟเบอร์กลาสที่ทนทานต่ออัลคาไลที่ทำจากกาวปัสสาวะมีพื้นผิวกระจกเส้นใยที่แข็งและเปราะซึ่งง่ายต่อการแตก และมันจะแทงมือของคุณถ้าคุณสัมผัสด้วยมือของคุณ แต่น้ำยางแตกต่างกัน พื้นผิวแก้วไฟเบอร์นั้นนุ่มและยืดหยุ่นได้เรียบเนียนและเป็นระเบียบเมื่อคุณสัมผัสด้วยมือของคุณและมันก็ไม่ง่ายที่จะแตก การใช้กาวใด ๆ กับน้ำหนักของผ้าไฟเบอร์กลาสจะไม่เปลี่ยนแปลงเลย ตัวอย่างเช่นหากเป็น 110 กรัมไม่ว่าจะเป็นกาวปัสสาวะหรือน้ำยางน้ำหนักต่อตารางเมตรยังคงเป็นผ้า 110 กรัม