มาตรฐานสำหรับการระบุข้อบกพร่องที่ปรากฏในเส้นด้ายแก้ว

มาตรฐานที่กำหนดสำหรับการระบุข้อบกพร่องที่ปรากฏของตาข่ายส่วนใหญ่เริ่มต้นจากประเด็นต่อไปนี้:

(1) ข้อบกพร่องที่ปรากฏใด ๆ ที่มีชื่อที่แตกต่างกันและองศาที่แตกต่างกันในเส้นด้ายแก้วที่อยู่ติดกันควรถูกหักแยกต่างหาก อย่างไรก็ตามหากพวกเขาผสมกันคะแนนจะถูกหักตามความจริงจัง
(2) ภายในความยาวที่ระบุคะแนนจะถูกหักตามจำนวนข้อบกพร่องและการแบ่งข้อบกพร่องจะถูกเลือกอย่างเคร่งครัด
(3) ข้อบกพร่องทั้งหมดที่หักตามความยาวของเส้นด้ายแก้วจะถูกคำนวณตามความยาวสูงสุด
(4) เมื่อวัดความยาวของข้อบกพร่องเป็นระยะ ๆ หรือกระจัดกระจายในแก้วไฟเบอร์หากระยะห่างคือ 1 ซม. หรือน้อยกว่าวัดความยาวทั้งหมด หากระยะห่างมากกว่า 1 ซม. ให้วัดความยาวแยกกัน
(5) ข้อบกพร่องเช่นเศษซากและการลากจะต้องได้รับการซ่อมแซม หากการซ่อมแซมไม่ดีคะแนนจะถูกหักตามข้อบกพร่องที่คล้ายกัน
(6) ตำแหน่งการตัดของกระจกเส้นใยเท็จควรทำเครื่องหมายไว้อย่างชัดเจนโดยไม่คำนึงถึงผลลัพธ์และจุดเริ่มต้นสำหรับการหักผลผลิตคือ 10 ซม. ความยาวของการตัดเท็จในครั้งเดียวจะต้องไม่เกิน 3 เมตรและความยาวใด ๆ ที่เกิน 3 เมตรจะต้องใช้เป็นการตัด เมื่อระยะห่างระหว่างการตัดเท็จสองครั้งน้อยกว่า 1 เมตรระยะทางจะไม่ถูกนับในเอาต์พุต
(7) จะไม่มีการหักคะแนนสำหรับวิปริตที่ไม่ถูกต้องบิดเบี้ยวหลวมผอมสองเท่าด้ายที่ไม่ถูกต้องวาร์ปการหดตัวและการกระจัดภายใน 1 ซม. จากขอบของเส้นด้ายแก้ว
(8) หากข้อบกพร่องถูกหัก 5 คะแนนก็สามารถถือได้ว่าเป็นการตัดเท็จ
(9) สำหรับข้อบกพร่องที่ไม่ได้ระบุไว้ในมาตรฐานนี้คะแนนสามารถหักได้ตามข้อบกพร่องที่คล้ายกัน มันได้รับการจัดการโดยฝ่ายบริหารคุณภาพขององค์กร