ปัญหาหลักในเทคโนโลยีการก่อสร้างของระบบฉนวนผนังภายนอก

มีวัสดุหลายประเภทสำหรับระบบฉนวนกันความร้อนผนังด้านนอกรวมถึงบอร์ดฉนวนกันความร้อน, กาว, แก้วไฟเบอร์, ไฟเบอร์ไม้, ปูนพันธะ, ปูนปูน, สารเคลือบผิว (กระเบื้องเซรามิก) ฯลฯ วัสดุแต่ละชนิดจะต้องใช้ตามข้อกำหนด ตัวอย่างเช่นบอร์ดฉนวนกันความร้อนมักจะซ้อนกันในที่โล่งในพื้นที่ก่อสร้างหลายแห่ง การสัมผัสกับดวงอาทิตย์และฝนสามารถทำให้เกิดการเสียรูปและการหดตัวของโครงสร้างบอร์ดได้อย่างง่ายดาย ในเวลาเดียวกันสิ่งสกปรกบนพื้นผิวของกระดานฉนวนจะส่งผลกระทบต่อการยึดเกาะของกระดานฉนวน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีช่องว่างระหว่างแก้วไฟเบอร์ การเติมช่องว่างด้วยปูนสามารถทำให้เกิดรอยแตกปกติบนพื้นผิวของปูนปูน พื้นที่พันธะของเส้นด้ายแก้วฉนวนมีขนาดเล็กเกินไปและปรากฏการณ์ของการโพรงในระหว่างกระบวนการวางจะส่งผลกระทบต่อแรงพันธะ หากการโพรงนั้นชัดเจนอาจเป็นผลให้รอยแตกปรากฏขึ้นบนพื้นผิว ชั้นปูนนั้นบางเกินไปที่จะครอบคลุมเส้นด้ายแก้วที่ทนต่ออัลคาไล หลังจากใช้สีร่องรอยของเส้นด้ายแก้วและสลักเกลียวที่ชัดเจนจะปรากฏขึ้นอย่างง่ายดาย หากเลเยอร์ปูนปูนนั้นหนาเกินไปหรือใช้ชั้นปูนครั้งที่สองก่อนที่ชั้นปูนปูนครั้งแรกจะแห้งอาจเกิดรอยแตกหดตัวได้ง่าย
วัสดุซีเมนต์ที่ใช้ในระบบฉนวนผนังด้านนอกโดยทั่วไปเป็นปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ธรรมดา ความชุ่มชื้นของปูนซีเมนต์ที่อุณหภูมิต่ำดำเนินไปอย่างช้าๆและการพัฒนาความแข็งแรงในช่วงต้นนั้นช้า หากพบว่าอุณหภูมิแช่แข็งอีกครั้งมันจะทำให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลงอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อน้ำฟรีที่ไม่ได้รับความชุ่มชื้นในซีเมนต์ครกค้างและขยายตัวมันจะทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรงต่อโครงสร้างครกที่ยังไม่ได้สร้างความแข็งแรงเพียงพอ ผลลัพธ์สุดท้ายคือปูนที่สร้างขึ้นไม่มีความแข็งแรง
ขอแนะนำให้ทำตามข้อกำหนดทางเทคนิคอย่างเคร่งครัดในมาตรฐาน JGJ144-2004 เมื่ออุณหภูมิโดยรอบต่ำกว่า 5 องศาเซลเซียสการดำเนินการก่อสร้างของปูนซีเมนต์ที่ไม่ได้รับการป้องกันบนผนังด้านนอกควรหยุดทันทีและฉนวนภายนอกของผนังด้านนอกที่ได้รับความเสียหายจากการแช่แข็ง สำหรับวิศวกรรมระบบขึ้นอยู่กับระดับความเสียหายขอแนะนำให้ใช้มาตรการแก้ไขที่สอดคล้องกันสำหรับการซ่อมแซม หากความเสียหายร้ายแรงขอแนะนำให้ฉีกขาดและสร้างใหม่